Կար, չկար մի տատիկ կար։ Տատիկի անունը` Սաթենիկ էր։ Նա ուներ մի մեծ գաղտնիք, որը ոչ-ոքի չէր ասում։ Մի օր երկրաշարժ էր եղել և նա ստիպված էր տեղափոխվել որովհետև նա ապրում էր բարձրահարկ շենքում բայց նա վախենում էր երկրաշարժից։ Սաթենիկը տեղափոխվեց մեկ ուրիշ տուն։ Երբ նա մտավ իր նոր տուն նա տեսավ բանալիով փակ դուռ։ Նա բացեց դարակները որպեսզի ապացուցվի, որ տանը ոչ մի բան չկա որովհետև նրա իրերը շատ էին և նա նաև ուզում էր բանալին գտնել։ Երբ նա ապացուցվեց, որ ոչ մի բան չկա։ Սաթենիկը հանեց և տեղավորեց նրա իրերը բայց նա այդպես էլ չգտավ նրա թեյնիկը։ Նա գնաց նոր բացված խանութ և ասաց.
— Սա ինչ արժե
— Սա շատ թանկ է որովհետև սա իր յուրահատկությունն ունի։
— Կարող եմ ես բացել այս տուփը և նայել։
— Ներողություն բայց չի թույլատրվում։
Նա զարմացավ և գնեց այդ թեյնիկը։
Տանը երբ նա բացեց տուփը այդտեղից դուրս թռան լիքը թիթեռներ և թեյնիկ թեյնիկի մեջ նրա տան մեջի այն սենյակի բանալին էր և հենց դրանից էլ մենք իմացանք, որ այդ թեյնիկը խոսող է և թեյնիկն էր ասել, որ նրան բանալի նվեր տարին։
Եվա Խալաթյանի բլոգ 